28 Eylül 2013 Cumartesi

Onat'tan Masal Kitabı (Batman Çağdaş Gazetesi)




ONAT'TAN MASAL KİTABI 

            On yılı aşkın zamandır Batman’daki çeşitli okullarda görev yapan ilkokul öğretmeni Polat Onat’ın dördüncü kitabı geçtiğimiz günlerde Nesil Çocuk Yayınları tarafından yayımlandı.

            Önceki yıllarda piyasaya sunulan şiir ve roman çalışmalarıyla ülke çapında ilgiyle karşılanan Polat Onat, bu kez ilginç bir kitapla küçük okurlara hitap ediyor. “Şiir Madalyonunun Gizemi” adlı bu masal kitabında, heyecanlı akışın içeriğine şiirlerin de serpiştirildiği, türlerarası bir yapı oluşturulmuş.

            Çocuklara şiir türünü de sevdirecek bir tarzda, kurgunun içine yerleştirilmiş on tane ilginç şiir var. Ayrıca minik okurların, kitaba aktif olarak yazarak katılmaları amacıyla boş sayfalar da bırakılmış.

            Polat Onat’ın kaleme aldığı “Dias’ın Maceraları: Şiir Madalyonunun Gizemi” adlı bu kitap, Büşra Akbulut’un birbirinden güzel resimleriyle bezenmiş, birçok ilginç hayali kahramanının heyecanlı bir şekilde sahne aldığı başarılı bir masal. Kahramanımız Dias’ın ileride başka kitaplarla, yeni serüvenlere açılabileceği izlenimi de uyanmıyor değil doğrusu.     
           

            Genel olarak, test çözme odaklı olarak yetiştirilen miniklere, kendi seviyelerine uygun dozda edebiyat sevgisi aşılayan, okuduğunda büyüklerin de belli oranda tat alacakları, bu hoş kitabı tüm kitapçılarda bulmak mümkün. 

      Barış Arslan / 16 Eylül 2013
      Batman Çağdaş Gazetesi


26 Eylül 2013 Perşembe

Çocuklara Şiiri Sevdirmek İsteyenler İçin Bir Kitap


     Çocuklara şiiri sevdirmek isteyen anne-babalar ve eğitimciler!

     Dias'ın şiir dolu maceraları sayesinde çocuklar kendilerini heyecanlı bir maceranın içinde bulacak.

     Şiir madalyonunu sahibine ulaştırmak için Dias'la birlikte yollar aşacak, maceradan maceraya koşacak, çok değişik hayvanlarla tanışacaklar.

     Bu sırada kitabın şair kahramanı Talop Tano'nun ve Dias'ın şiirlerini okuyacaklar. Kendileri için bırakılan boş sayfalara da ilk şiirlerini yazmayı deneyecekler.

     Nesil Çocuk Yayınları
     (Tanıtım Bülteni)

25 Eylül 2013 Çarşamba

Bâki Asiltürk: Âdem Yoksun Şiirine Kısa Bir Bakış (Yasakmeyve Dergisi)


ÂDEM YOKSUN ŞİİRİNE KISA BİR BAKIŞ

Günümüz şiiri içinde kendine yer bulan ama bunun fark edildiği söylenemeyecek bir şairden ve onun yapıtından bahsetmek istiyorum bu yazımda sizlere: Âdem Yoksun ve şiirleri!

Her şeyden önce şunu hemen daha baştan, ilk elden, evvela beyan etmeli ki Âdem Yoksun’un şiiri imgesellik içinde devinen, yani dinamiğini imgelerden devşiren bir şiir. Şairliği bir meslek olarak görenlere karşı (ki, onun zaten pratikte berberlik gibi bir mesleği mevcuttur) şairliği bir meslek değil, yaşama biçimi yani hayat tarzı olarak görüyor ve Baudelairevari bir tavırla hayat ağacından ay ışığında imgeler silkeliyor. Hayatı bir ceviz ağacı gibi gördüğü ve silkelediği cevizlerin içindeki besleyici gıdayı dizelerine zerk ettiği söylenebilir. Malum, ceviz içi şekil olarak insan beynine benzer. Buradan hareketle şu da iddia edilebilir: Âdem Yoksun’un şiiri beyinle, akılla, düşünceyle yazılan bir şiirdir. Hayır, bu iddia temelden yanlış olur. Âdem Yoksun’un şiiri cevizin içindeki beyin benzeri maddenin şeklini kullanarak değil, özünü, özsuyunu emerek kendini geliştiren bir şiir. Bu yönüyle onun şiiri bizim poetik geleneğimiz içinden Efe Aycan, Tuğrul Uymaz, Kemal Süreyya Haber gibi şairlere yakın duruyor.

Madem imge şiiri dedik, imge devşiriyor ve imge zerk ediyor dedik o halde Yoksun’un şiirindeki imgelere bakmak gerekmez mi? Son zamanlarda bazı münekkitlerimizin yaptığı gibi havanda su döveceğimize metne bakalım. Metnin ne’liği, nerede’liği, kim’liği, nasıl’lığı, daha başka bir ifadeyle metnin 5N 1K’sı paralelinde bu şiirlerde biz de imge avcılığına çıkalım. Bakalım nasibimize ne çıkacak? Ne demişler: Ne doğrarsan aşına o çıkar kaşığına. Acaba Âdem Yoksun aşına ne doğradı ki bizim kaşığımıza ne çıkacak?

Kitapta yılların eleştirmeni olan beni en çok etkileyen şiir “Eşya” (Syf: 130) oldu. Daha doğrusu bütün şiirleri aynı kalitede, aynı kıratta gördüm ama bu şiiri tekrar tekrar okudum desem yeridir. Neden mi? O nedeni siz düşünüp bulun diyeceğim ama ah hiç kimselerin vakti yok ince şeyleri düşünüp bulmaya!… “Eşya” şiiri eşyayla dolu bir şiir. Elbet öyle olacaktır; çünkü Âdem Yoksun hayatın tam da göbeğindedir her daim. Masa, sandalye, çekyat, saat, terlik, tava, bardak, kalem, makas… Şairimiz bütün bu eşyaları büyük üstadımız Ahmet Hamdi Beyefendi’nin deyişiyle “tılsımlı bir rüyadan aksetmiş” olarak değil, hayatın içindeki gerekirlikleriyle kullanıyor. Meslek icabı… Yani masaya bir şeyler koyuyor, sandalyede oturuyor, çekyatta yatıyor (Adı üstünde değil mi dostlar: çek! yat! Gözünü sevdiğim Türkçe!), kalemle yazıyor, makasla bir şeyler kesiyor. Yani sizin anlayacağınız bu kadar basit gerçeklerden derin hakikatlere ulaşmayı başarıyor. Orhan Veli sağ olaydı, Âdem Yoksun’a şapka çıkarırdı.

Bir başka ilgi çekici, hem de çok çok ilgi çekici şiir “Deli” (Syf: 129) başlıklı olanı. Efendim, son zamanlarda deneysel şiir veyahut da görsel şiir dediğimiz aranışlar, arayışlar, bulup da bulamayışlar vs. Âdem Yoksun’un bu şiirinde tezahür ve tebarüz ediyor. Demek ki şu: Âdem Yoksun yeniliklere ve arayışlara açık bir kaleme sahip. Şiirin ilk mısraı şöyle: “sanırım bu hayat beni delirtecek günün birinde”. İşte bu mısra şiir boyunca değişik söz dizimleriyle şiirin ana gövdesini meydana getiriyor. Mesela hemen altta şöyle oluyor: “günün birinde bu hayat beni delirtecek sanırım”. Daha sonraki mısralar da bu şekilde değişmelerle sıralanıp gidiyor. Son mısra ise, bu değişim zincirine yorum getirerek şairin cesaretini, kendisiyle alay edebilme gücünü ve yeteneğini, sorgulama kabiliyetini ortaya koyuyor: “bu hayat sanırım günün birinde delirtecek beni / eğer bu tarz biçimsel denemelere şiir denecekse”. İşte budur! dedirtecek bir cesaret, bugünü gelecekte görebilme yeteneği, şiirin ne olduğunu sorgulama arayışı! Daha ne olsun sayın okuyucular? Daha ne beklenir bir şiir kitabından? “Tırtıl” (Syf: 135) şiiri de bu başarının altın anahtarlarından biri olarak parlıyor sayfada, ona da ayrı bir dikkat ve rikkatle bakmanı isterim ey okur! Baktıkça sayfada adeta bir tırtılın kıvrılıp toplandığını, kıvrılıp toplandığını ve böylece hem sayfayı hem de beyninin ve muhayyilenin (imgeleminin) kıvrımlarını dolaştığını göreceksin.

Bu örnekleri merkeze alarak söyleyecek olursak, biçimsel bir şiir yazıyor dense yeridir Âdem Yoksun için. Sözcüklere güvenmiyor mu, inanmıyor mu? Elbette güveniyor, inanıyor. Yine de vasatı aşmada gösterdiği çabanın daha çok biçimsellik kaygısından yola çıktığını ve kimi zaman bir kağnı kimi zamansa uçak hızıyla ilerlediğini söyleyebiliriz. Demek ki Âdem Yoksun, bütün zamanların hızını ve ruhunu kavrayıp kendi yapıtında özümseme gücüne sahip bir şair. Onun şiirindeki sözcükler herhangi bir sözlükten alınmış değil, biçimler de daha önce rastladığımızı sandığımız ama aslında hiç rastlamadığımız şekil kaygılarının verimsel düzeneğini zorlayan yapılanmalarla yaşamsallık buluyor. Buradaki “zorlayan yapılanmalar” ifadesi okuru yanıltmasın. Yani, demek istediğim şu ki, Âdem Yoksun bir berber makası gibi akışkan ama bir berber kadar geveze değil. Peki, bunu nasıl başarıyor? Sanırım bunun sırrı, şairin hayatla olan temasında ya da başka bir ifadeyle, hayatın onunla olan anlaşılmaz, tuhaf, ayrıksı, yabanıl temasında.

Öte yandan, doğaya uzak değildir Yoksun’un şiiri. Hatta doğayla iç içe dense yeridir. “Toprak” (Syf: 159) şiirindeki şu dizeler daha önce Türk şiirinde hiç görmediğimiz oranda doğa bilgisi ve doğa ilgisi içermekte değil midir:

"hasret kokar toprak
geçmiş kokar yağmur kokar
sen ne bilirsin toprağın terkibini
içindeki mineral maddelere göre değişir rengi
türkü türküdür toprağım anadolunun bağrında
topraktan gelmişiz candır toprak
bir başkadır humuslu olanı." 

İlk bakışta klişe gibi geldi değil mi? Değil elbette! Âdem Yoksun hem okura bilgi veriyor hem de bu bilgiyi öznel yorumlarla harmanlayarak doğaya ilişkin derin bir ilgi yaratıyor. Pastoral olanla didaktik olanın, lirik olanla türküsel olanın buluştuğu bir şiir anlayışını görüyoruz burada.

Sözü daha fazla uzatmaya gerek var mı? İşte şair, işte şiir…
Ey sevgili okur, vefasız birey! Şair burada! Peki sen neredesin?

         BÂKİ ASİLTÜRK
         Yasakmeyve Dergisi, Sayı:64, 
         Sayfa: 88-89-90    Eylül Ekim 2013





İntihar Etmiş Bir Taşra Berberinin Şiir Kitabı ve Önsözü 
ADEM YOKSUN 
Komşu Yayınları, Sıcak Nal / 168 Sayfa / Kasım 2012

24 Eylül 2013 Salı

Şiir ve Masal Birlikte Olursa (Haber7.com)



ŞİİR ve MASAL BİRLİKTE OLURSA...

            Polat Onat ilginç bir kitapla bu kez küçük okurlara hitap ediyor. “Şiir Madalyonunun Gizemi” adlı bu masal kitabında, kurgunun içine yerleştirilmiş on tane ilginç şiir var.

            Çocuklara şiiri sevdirme amacı güttüğü belli olan bu benzersiz çalışmada, okurların da kitabın kurgusuna aktif olarak katılmaları amacıyla boş sayfalar bırakılmış.

            Polat Onat’ın kaleme aldığı “Dias’ın Maceraları: Şiir Madalyonunun Gizemi” adlı bu kitap, Büşra Akbulut’un birbirinden güzel resimleriyle bezenmiş, birçok ilginç hayali kahramanının heyecanlı bir şekilde sahne aldığı başarılı bir masal. Kahramanımız Dias’ın ileride başka kitaplarla, yeni serüvenlere açılabileceği izlenimi de uyanmıyor değil doğrusu.     
           
            Okunan kaliteli masalların, şüphesiz küçükler için hayal gücünü artırıcı önemli etkisi var. Genel olarak, test çözme odaklı olarak yetiştirilen miniklere, kendi seviyelerine uygun dozda edebiyat sevgisi aşılayan, okuduğunda büyüklerin de belli oranda tat alacakları, bu hoş kitabı Nesil Çocuk Yayınları piyasa sundu. 
            
            www.haber7.com     17 Eylül 2013

17 Eylül 2013 Salı

Masal Yazan Bir Şair Daha: Polat Onat (Poetik Haber - Kemal Kolçak)




MASAL YAZAN BİR ŞAİR DAHA: POLAT ONAT

            Çocuk edebiyatı çerçevesine şairlerin yaptığı kıymetli katkılar her zaman verimli olmuştur. Hem edebi niteliği yükselten, hem de çeşitliliği artıran bu çaba, önemli yapıtlar kazandırmıştır çocukların kitaplığına.

            Cumhuriyet öncesi yıllarda Tevfik Fikret’in çocuklar için kaleme aldığı şiirlerden oluşan “Şermin” adlı kitap günümüzde halen okunan bir yapıttır.

            Bu hususta ilk akla gelen şairlerden biri de şüphesiz Cahit Zarifoğlu. Özellikle “Yürek Dede ile Padişah” masalı ile unutulmaz bir ürün bırakmıştır minikler için.

            Edebiyatımızın en velut şairlerinden olan Fazıl Hüsnü Dağlarca da, çocuklara hitap etmesi amacıyla birbirinden değerli birçok kitap kaleme almış, bu kategoride ödüller de kazanmıştır.

            Geçtiğimiz yıllarda yitirdiğimiz şair Ahmet Uysal, uzun yıllar çocuk edebiyatına hizmet ettikten sonra şiirleriyle edebiyat ortamında kendine haklı bir yer edinmişti.

            Şair Rıfat Ilgaz da çocuklar için yazan şairler içinde müstesna bir yere sahip. Mizah ögeleri de içeren birçok yapıt bırakmış küçükler için.

            Günümüz şairlerinden Ataol Behramoğlu, Mustafa Balel, Behçet Yani, Serap Erdoğan, Bilgin Adalı’yı da eklersek listeyi epeyce uzatabiliriz.

            Çocuklar için de yazan şairler halkasına son olarak Polat Onat da eklendi. Geçtiğimiz günlerde “Şiir Madalyonunun Gizemi” adlı Nesil Çocuk Yayınları’nca okurlara sunulan masalıyla farklı bir kitaba imza atmış Onat. Masal, heyecanlı akışının içeriğine şiirlerin de serpiştirildiği kurgusuyla, çocuklara şiir türünü de sevdirecek bir yapıyla oluşturulmuş.

            Şairlerin çocuklar için yazması kuşkusuz önemli bir kazanım. Gelecekte ülkemizde iyi şairlerin yetişmesi için belki de etkili bir yöntem. Devamını diliyoruz elbette.

            KEMAL KOLÇAK
            www.poetikhaber.net