ANAHTAR
sabah erken
tepeye çıkan patikada yürüyoruz
kuş cıvıltıları eşliğinde
taşlara bakıyoruz
altlarında kaynaşan böceklere
kurumuş yapraklar
gökyüzü bulutlanıyor
sızlamaya başlıyor romatizmalı bacaklarım
ufukta şimşek çakıyor
konuşmuyoruz
görünmez ellerinle kuşku içinde
paslanmış bir anahtar uzatıyorsun bana
artık hiçbir kapıyı açmayacak bir anahtar.
POLAT ONAT
(İhtiyarın Vefatı / Sayfa: 18)