Âdem Yoksun Değil, Asıl İntihar Eden Şiirdir
"İntihar Etmiş Bir Taşra Berberinin Şiir Kitabı ve Önsözü" adlı güzel bir kitap yazmış sevgili Polat, ilk örnek diyebileceklerimizden: Kısa öyküler, deneme ve şiirler iç içe; hiçbiri diğerini
dışlamıyor. Sona erdiğinde, erken bitmişlik duygusuna bırakıyor sözcük ve
şiirler yerlerini. İyi ürünlerde hep aynısı olur zaten.
Zamansızlık şair Âdem
Yoksun’un intiharı bakımından da geçerli (İntiharın zamanı varmış gibi! Bu son
tümcedeki tehlike, 'her an yapılabilir-yapılmalıdır' içeriğinde bir sonuca yol
veren kapıların aralanmasında gizleniyor sanırım daha çok. Öyle değil tabii.)
Ve ölümü bekletmemek tercihine ilişkin gerekçe, pek de açılım bulmaksızın
gizemli gözler'e yüklemiş tüm ağırlığını. O gözlerle bakmak gerektiğine
işarette bulunulmuş belki de.
İşaret olunana kendimce
baktım. Asıl intihar edenin şiir olduğunu duyumsadım iliklerime değin. Yürekli,
dürüst, sorgulayıcı bir çalışma. En 'çekici' yönü ise alaycılığı: Sizi sizden
alıp yine size getiriyor. Olmayan size! Biz buyuz. Şiirle uğraşan hemen
herkesin okuması gereken bir kitap.
Necati Albayrak
24 Aralık 2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder