1876 doğumlu Tevfik Fikret'in 'Han-ı Yağma' şiiriyle açılan kitap, 1979 doğumlu Polat Onat'ın 'Bıçak' şiiriyle kapanıyor.
BIÇAK
bileyliyorum bıçağı sakin
yıllarca öfkemi yuttum
bir yere kadar dayanabilirim
ömür boyu her gün aralıksız
senin yüzünü görmek
sağlığımı bozduğunu bile bile
dokunmak sana
artık yeter
keseceğim seni kesmeliyim
biliyorum bu benim kaderim
kıpırdamadan duruyorsun karşımda
çünkü kaçacağın hiçbir yer yok
teslim ediyorsun kendini maharetli
ellerime
bense tekdüze hareketlerle ve
gülümseyerek
bileyliyorum seni dilimleyeceğim
bıçağı
üzgünüm ama bunun başka yolu yok
korkma canın yanmayacak
hızlı davranacağım
lütfen beni affet
en yüce nimet
ey ekmek.
Polat Onat / İhtiyarın Vefatı, sayfa: 44
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder