Gelmeyen Geyik Masalı

 

GELMEYEN GEYİK

 

         On iki yokmuş, on bir varmış. Boş umutlar her zaman kaçarmış.  

         Ormanın kıyısında bir kulübede ihtiyar bir kadıncağız yaşarmış. Bu yaşlı kadın, uzun yıllar önce bir geyik yavrusu bulmuş. Bu kimsesiz yavruyu kendi eliyle beslemiş, özenle büyütmüş. Aylarca bir arada kalmışlar. Sonra bir gün geyik kaybolmuş. Çevredeki herkes, kadına, geyiğin ormana kaçtığını, artık geri gelmeyeceğini söylemiş. 

         Kadın bu sözlere inanmamış. Tahta kulübesinin kapısının önünde, örgü örerek, her gün geyiğin geri gelmesini beklemiş. Kadının günleri ve geceleri bu hayalle süslenmiş. Böylece uzun yıllar geçmiş. Kadın iyice yaşlanmış ama geyiğin geri döneceğine inancını hep korumuş. 

         İhtiyarlığın zorluklarıyla uğraşan kadıncağız bir gün ağır hastalanmış. Yakın arkadaşları ve komşuları, yatakta hasta yatan ihtiyar kadının başına toplanmışlar. Kadın zorlukla nefes alarak şu sözleri fısıldamış: 

         "Bekledim ama gelmedi, ben ona hiç kötü davranmadım ki,

         Gözleri ne güzeldi, bana bir kez baksaydı mutlu olurdum belki." 

         İhtiyar kadın son kez uykuya dalmış. Rüyasında gelmeyen geyiği görmüş. Gülümsemiş.

             POLAT ONAT