EN SEVGİLİ’YE KELİMEDEN ÇİÇEKLER’İ
İLK OKUYANIN İLK YORUMU
Oğlum Umut “Baba” diye bağırdı:
"Çok susadım bana su verir misin?"
Saat gece 03:30’u gösteriyordu.
Su bitti, Umut uykuya devam etti.
Başımı yastığa koyduğumda,
Sağımda "En Sevgiliye (s.a.s) Kelimeden Çiçekler”
kitabı duruyordu.
Sevgili dostum Polat Onat’ın kaleminden akanları
okumaya başladım:
"Çok susadım bana su verir misin?"
Saat gece 03:30’u gösteriyordu.
Su bitti, Umut uykuya devam etti.
Başımı yastığa koyduğumda,
Sağımda "En Sevgiliye (s.a.s) Kelimeden Çiçekler”
kitabı duruyordu.
Sevgili dostum Polat Onat’ın kaleminden akanları
okumaya başladım:
"Ağlamak ve gülmek, kardeşmiş meğer..."
Umut'un babası Özgür Bey;
Kitaba devam ederken karar verememişti.
Şiir kitabı mı okuyordu?
Yoksa bir roman mı?
Saatler sabah 06:00’ı gösterdiğinde,
Kitaba devam ederken karar verememişti.
Şiir kitabı mı okuyordu?
Yoksa bir roman mı?
Saatler sabah 06:00’ı gösterdiğinde,
Kitabın son sayfasını okuduğunda
artık kararını vermişti.
artık kararını vermişti.
Aslında farklı hayatların, ama bir kalplerin romanını okuduğundan artık emindi.
Ve emin olduğu konuyu yine hatırlamıştı:
Yani bu dünyada kime güvenebileceğini yeniden hatırlamıştı...
Ben de, bu eseri yazdığın için, emeğine ve sana,
yani
arkadaşım Polat’a;
Bu eseri okumama; susayıp vesile olup uyandıran,
Bu eseri okumama; susayıp vesile olup uyandıran,
oğlum Umut'a ,
Umut 'un yatmadan önce yediği ve
onu susatan çikolataya teşekkür ederim.
Umut 'un yatmadan önce yediği ve
onu susatan çikolataya teşekkür ederim.
ÖZGÜR CEBECİ
18 Nisan 2014 / Sinop
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder