31 Ağustos 2011 Çarşamba

Ölümüne Sevda ve Eşikteki Mezar

- Ölümüne sevda diye buna derim ben!


"Bu kapının eşiğinden her gelip geçen çiğnesin mezarımı."

(...)
Ama yine de bağışlıyorsun 
Önemi yok hiçbir şeyin 
Unutuluyor elbiselerin gölgesi 
Burada, aramızda, rastlantılar yurdunda 
Ölmedin sen, yatmıyorsun selvilerin altında 
Ölüm yok acemilere.

FERNANDO PESSOA (1888-1935)

27 Ağustos 2011 Cumartesi

25 Ağustos 2011 Perşembe

Cahit Sıtkı Tarancı Müzesi (Diyarbakır)



















Bir ayna parçasından başka beni kim anlar,
 
Bir mum gibi erirken bu bitmeyen düğünde?
 
Bir kardeş tesellisi verir bana aynalar;
 
Aynalar da olmasa işim ne yeryüzünde?


Cahit Sıtkı TARANCI


16 Ağustos 2011 Salı

Batman'daki Küçük Öğrencilerden "Eftelya" Şarkısı (VİDEO)


Batman'daki Sakarya İlköğretim Okulunda eski öğrencilerim, veda günümüzde "Eftelya" şarkısını söylüyor.

13 Ağustos 2011 Cumartesi

Kızım Meryem'in Duası / Yeni Bahar Dergisi



"Allah'ım, ben seni çok seviyorum. Annemi ve babamı koru. Kardeşim büyüyünce onunla iyi arkadaş olacağım. En iyi oyuncaklarımı paylaşacağım. Allah'ım, ben eskiden bebektim, şimdi abla oldum. Allah'ım bana kırmızı çanta verdiğin için çok teşekkür ederim. Gelecek yıl bana bir tane daha doğum günü yapacaklar. Senden güzel elbiseli, büyük paketli bir bebek istiyorum. AMİN."
Meryem Onat





Yeni Bahar Dergisi
21 Temmuz 2011 / Perşembe
Sayı:16 – Sayfa:19

6 Ağustos 2011 Cumartesi

Eski Bir Fotoğraf ve Arkası






Mercimek Ahmet oğlu 
Mehmet ÖZTÜRK (1928 - 2004)

Bir canlı izin varsa şu toprakta, silinmez;
Ölsen seni sırtında taşır toprağın altı.
Ey gölgeden ümmid-i vefa eyleyen insan!
Kaç gün seni hatırlayacaktır şu karaltı?

Mehmet Akif ERSOY
“Safahat”

3 Ağustos 2011 Çarşamba

İmkânsız Masumiyet: İhtiyarın Vefatı (Halim Şafak)


DİP ODA – 11

(...)

Polat Onat’ın kitabı “İhtiyarın Vefatı”nı izleksel bir kitap olarak görmek pek mümkün görünmüyor. İhtiyarın ve ihtiyarlığın şiirini oluşturan bakışına rağmen böyle bu. İhtiyarın / şairin biri dünyaya bakıyor, gezip dolaşıyor sonra bulup çıkardıklarını ve takıldıklarını anlatıyor. Onat dondurduğu anları ihtiyarın / kendi gözünden ve zihninden büyük ölçüde yine görüntü haline getirerek şiirleştiriyor. Bunu imgeden olabildiğine uzakta gerçekleştiriyor.

İkinci kitabı “İhtiyarın Vefatı”nda söylemsel, dilsel ve biçimsel bir farklılaşma ve zenginleşmeden söz etmek zordur. İlk kitabı “Son”dan bu yana imgenin yerine görüntüler anlatmaktadır. Gündelik hayattan geçmişe ve bugüne bakarak saptanan ya da kurgulanan görüntüler anlatıcı ihtiyarın / şairin sözcükleriyle şiir olmaktadır.

Kimi zaman bu da kesmiyor olacak ki Onat anlık görüntüyü bırakıp şiiri görsel oyun haline getiriyor. Bu Onat’ın sinemayla kurduğu ilişkinin başka bir görselliğe kapılarını sonuna kadar açtığını gösteriyor. Bu durum anlamı sözcükten uzaklaştırmaya yetmese de sözcüğü görselleştiriyor. Onat’a da bu görsellikle istediği oyunu oynamak kalıyor.

“İhtiyarın Vefatı”nda insanı ölüme hazırlayan ihtiyarlığın olgu olarak söz konusu edilmesini olumlamak gerekiyor. Şair böylelikle geride bıraktığı ve yaşadığı dünyayı değerlendiriyor. Bunu yaparken ihtiyar/lık üstünden kendi hayatını şiire dâhil ediyor.

Polat Onat “İhtiyarın Vefatı”yla politik vurgulardan özellikle kaçınarak kendi hayatının zihninde bıraktığı olgu ve görüntülerle ilerliyor, iyi de ediyor. Polat Onat baştan beri sinema ve sinemasal ögelere ilgisinden dolayı görüntüyü seviyor. Burada önemli olan görüntülerin birkaçı dışında hayatın ve onu kendine dâhil eden doğanın içinden çekip çıkarılmasıdır. Bunun ihtiyarlık gibi hepimizi bekleyen bir gerçeklik üstünden yapılması ise şiirleri daha anlamlı kılmaktadır.

Ne var ki bütün bunlar gündelik hayatın gerginliğinden uzakta gerçekleştiği için şairin yaşadığı dünyayla ilişkisini zayıflatmaktadır. Dünya hiç bu kadar masum olmamıştır. İnsan hele hiç.

Bu durumda ifade edilmesi gereken bellidir: donmuş her an insanı gerçek olandan biraz daha uzaklaştırır. Çünkü görüntü gerçeğin kurgulanmış halidir. “İhtiyarın Vefatı”nın temel sorunu budur. Şiir kurgulanmış görüntünün bozulmasını beklemektedir.

Kimi şiirlerin öteki şiirler arasında kendine yer ve düzey bulmakta zorluk çekmesini de Polat Onat’ın kendini geliştirmeye çalışan okurluğunun şiirine yansımasıdır deyip geçiyorum.

(...)

Halim ŞAFAK
Bireylikler Dergisi, Sayı: 39
Temmuz-Ağustos 2011, Sayfa: 43