Batman Sanat Tiyatrosu'ndan Nitelikli Bir Çalışma: Ada

BATMAN SANAT TİYATROSU'NDAN 

NİTELİKLİ BİR ÇALIŞMA: ADA

     Hapishane hikayelerini ve filmlerini çok severim. Neden mi severim? Bana özgürlüğün tadını anımsattığı, hürriyetin güzelliğini duyumsattığı için severim. Bir nimetin güzelliğini kavrayabilmemiz, onun yokluğunun şiddetini kavrayabilmekle oluyor, kanısındayım. 7.sezonunu yaşayan Batman Sanat Tiyatrosu (BST) seyirciyle buluşturduğu  "Ada" adlı oyunuyla bahsettiğim hususta bir tefekküre dalabilme olanağı sunan bir çalışma kotarmış.

     Malumunuz, kasım ayındayız. Havalar soğuk, mesai yoğunluğunu yaşayanlar, kolay beri sıcak evlerinden çıkmak istemiyor. Ben de başta biraz tereddüt etsem bile, hanemizin "İç İşleri Bakanı"nı da razı ederek, çocukları komşuya bıraktıktan sonra, tiyatroya doğru beraberce yollandık. İyi ki çocukları evde bırakmışız. Çünkü oyun esnasında, yanında çocuklarını da getiren bir ailenin meydana getirdiği kargaşa ve gürültüye şahit olunca isabetli bir kararda bulunduğumuza kanaat getirdim.

     Aklımdayken öncelikle şu eleştiriyi getireyim: Mail adresime gelen, tiyatro oyununun tanıtım metninde büyük bir sıkıntı var. Nedeni de, bu tanıtım metni bütün oyunu baştan sona tüm yönleriyle özetlemiş. Neredeyse oyunu izlemeye gerek bırakmayacak tarzda hikayenin tüm boyutlarını ayrıntısıyla aktarmış. Bence bu yanlış bir promosyon yöntemi. Tanıtım metinleri kısa ve öz olup, merak ögesini canlandıran bir yapıda olmalı, diye düşünüyorum.  

     John (Yunus Emre Sönmez) ve Winston (Ahmet Seven) bir "Ada"da hapishanede aynı hücrede kalan iki mahkumdur. Hapisliği paylaşan bu iki mahkumun dokunaklı hikayesi kendini ilgiyle izletiyor. Oyunun ilk başlarında oyuncuların konuşmalarını anlamakta biraz zorlandım. Bazı bölümlerde fazla ön plana çıkan müzikler oyuncuların seslerini boğuyor ve konuşulanları anlamamızı güçleştiriyor.

     Başlarda John'u canlandıran Yunus Emre Sönmez'in oyunculuk performansı rolünün de etkisiyle daha ön plana çıkıyor. Özellikle "Hayali Telefon Konuşması" monoloğu bölümünde, Sönmez etkileyici bir performans sunuyor. Ama ilerleyen kısımlarda Winston rolündeki Ahmet Seven sazı eline alıyor ve hoş bir oyunculuk şovu ortaya koyuyor.   

     Oyunda, tiyatronun olmazsa olmazlarından küçük bir sahne kazası da yaşandı. Winston'un John'u tekerlikli bir demir su kazanının içinde hücrenin çevresinde dolaştırdığı sırada, John rolündeki oyuncu yanlışlıkla yere düştü. Bazı münasebetsiz seyirciler de bu duruma kahkahalarla güldüler. Düşen oyuncu gözle görülür şekilde panikledi ve utandı. Ama Winston rolündeki tecrübeli Ahmet Seven, hiç bozuntuya vermeden doğallıkla rolüne devam etti. Ve bu sayede, oyun kısa sürede normal seyrine döndü.

     Sonlara doğru senaryo metninin de güçlü etkisiyle heyecan dozu yükseliyor ve ritm artıyor. Winston'un dönüşüm ve değişimi etkili şekilde duyumsatılıyor. Ama bence final sahnesi biraz daha çarpıcı ve vurucu şekilde, daha dramatik duyumsatılabilirdi. 

     Ancak genel olarak söylersem, salondan memnun ayrıldığımı ifade edebilirim. Bu vesileyle bu güzel çalışmada emeği geçen herkese teşekkür ediyorum. Ve tüm Batmanlı tiyatroseverlere "Ada"yı izlemelerini tavsiye ederek yazımı bitireyim.

          POLAT ONAT / 16 Kasım 2013